De Dirigent
CURICULUM
Henri De Roeck begon zijn muzikale carrière op zeventienjarige leeftijd als winnaar van de toenmalige wedstrijd voor jonge solisten van het Gemeentekrediet van België. Hij besloot zijn studies aan het Brusselse conservatorium met het behalen van hoger diplom’s voor klarinet en kamermuziek met de grootste onderscheiding, respectievelijk bij de leraren Pierre Bulté en Arie Van Lysebeth.
Direct hieropvolgend werd hij Tenuto-laureaat en bereikte de halve finale van het internationale ARD concours te München.
Toch koos Henri De Roeck niet direct voor een carrière als orkestmuzikant maar werd lid van diverse kamermuziek-ensembles zoals het Atwerps Kamermuziekensemble en de Nieuwe Muziekgroep.
De uitnodiging van het Nieuw Belgisch Kamerorkest was te interessant om te negeren en in 1988 trad hij toe tot deze formatie waarmee succesvolle concertreizen maakte naar o.a. Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Nederland en Engeland.
Na drie jaar besloot hij de overstap te maken naar het grote ensemble van Rudolph Werthen, I Fiaminghi. Ook hiermee volgden succesvolle concertreizen en een solo-CD opname met concerti van Karl en Johann Stamitz.
Vanaf 1994 echter keerde hij terug naar zijn eerste liefde en begon zich te concentreren op de kamermuziek met het ensemble Prometheus o.l.v. Etienne Siebens en zijn eigen ensemble VisionOn in de bezetting Piano, accordeon en klarinet. Dit laatste met Eddy Flecyn, accordeon-bandoneon, Isabelle Van Iseghem, piano en hemzelf op klarinet.
Een ander luik van zijn muzikale bezigheden speelt zich af in de hafabra-wereld waarmee hij zijn hele carrière verbonden gebleven is.
Als achtienjarige knaap wordt hem de kans gegeven om zijn ‘thuiskorps’ de Socialistische Brass-Band “Strijd naar ’t Recht” uit Rupelmonde te gaan dirigeren. En dat brengt meteen resultaten want amper één jaar nadat hij dirigent was van dit korps bevestigt hij met deze formatie en wel in de op dat moment hoogste klassering namelijk ere-divisie met onderscheiding.
Enkele jaren later was er een superieure afdeling geschapen en de Brass-Band nestelt zich voor vele jaren in deze afdeling.
Vanaf dat moment komen er vele en diverse korpsen onder zijn leiding waaronder “Willen is Kunnen” uit Temse, ere divisie, “Het Edegems Harmonieorkest”, “Animato” uit Hamme, Excelsior” uit Sint-Niklaas waaruit later het harmonie-orkest “Waesiana” zou groeien en waarmee hij in 2013 promoveerde van 1e divisie rechtstreeks naar ere-divisie met grote onderscheiding.
In december 2017 wordt hij dan chef-dirigent van de Koninklijke Socialistische harmonie “De Toekomst” uit Sint-Niklaas.
De Feestcommissie
De feestcommissie heeft als doel het uitwerken van organisaties van de harmonie alsook het aanbrengen van (nieuwe) initiatieven. Zoals elke commissie heeft die geen beslissingsrecht. Zij werken voorstellen uit die dan in het bestuur besproken worden en ook op hun haalbaarheid worden onderzocht. Het doel van zulk een commissie is dat mensen die zich willen engageren om iets op poten te zetten daar terecht kunnen. Niet iedereen die een activiteit wil organiseren wil betrokken worden in het beleid van de harmonie. die commissie bespreekt de practische kant van de organisatie, komt met het voorstel naar het bestuur en daar wordt de beslsissing genomen. Zo kunnen we de bestuursvergaderingen inkorten, want dit vermijdt dat het bestuur over die organisatie enkel zijn fiat moet geven en niet overloos zitten discussieren over wat er nu juist gaan gebeuren.
De verantwoordelijken van de feestcommissie zijn : Ria Scheers en Esme Buysse, Diane Boel, Ingrid Cleyman, Rudi Szrek, Luc Vereecken
Kledijcommissie
Vroeger was er een soort “bestuur in het bestuur” de kledijcommissie. Die hadden ook een eigen boekhouding. In de tijd dat er over een uniforme kledij werd gesproken beschikte de harmonie over geen rooie duit. Het waren de tijden dat de traiteur bij Cecilia pas kon betaald worden als de lidgelden waren ontvangen ez. Toen die mannen toch beslisten om die stap te wagen kregen de toestemming om voor een uniform te zorgen maar het mocht de harmonie niets kosten. dus werd er een kledijcommissie opgestart die het nodige geld moesten bijeen zien te brengen. Ze zijn daar ook wonderwel in gelukt. Na een jaar hadden ze het fenomenale bedrag toen van 100.000 BEF en iedere muzikant heeft bij de start 5.000BEF betaald. Aangezien die mannen wel geld hadden en de harmonie niet werd dat geld apart beheerd door die commissie. Vandaar nog steeds die aparte klas van de kledij waarvan sprake op de algemene vergadering Naderhand is heel die commissie in het bestuur opgenomen. Dat waren o.a. Marcel Knapen, Willy Geerinck, Willy Wauman, Joachim Ketels, later Hugo De Cock en nog enkele. Het bestuur had over het uniform geen zeggenschap. Dat kwam alleen die commissie toe. Een van de grote sponsors van de harmonie toen was de papierbrigade. Een groep (meestal gepensionneerde muzikanten die oud papier gingen ophalen. We beschikten over enkele depots waar dat papier werd opgeslagen en gesorteerd. Die papierbrigade bracht heel wat geld binnen. En dat werd verdeeld over de helft voor de harmonie en de helft voor de kledij. Zo bleven die beide boekhoudingen bestaan, ook al nadat de stichters van die kledijcommissie niet meer in het bestuur of de kledij zetelden. Een hele uitleg om te zeggen dat in de huidige context er geen kledijcommissie meer is. Beslissingen hieromtrent worden nu in het bestuur besproken. Wel zijn er enkele mensen die wat orde houden in dat kledijgebeuren. Het bijhouden van wie nog geen uniform heeft, een aanspreekpunt als het over de kledij gaat enz.
Vandaag de dag zijn dat Ria Scheers en Esme Buysse